malunyerrrrr

aduihhh... tanggal 21 mac yg lepas adalah hari yg sangt memalukan bg ku..
pagi2 buta ag dah nk kna pi sekolah...
Sekolah Kebangsaan Sena...
kna pi sane sbb nk kna bg ucapan..
huagaggaga
bukan ucapan sebenarnya...
kira mcm kongsi pengalaman blajar lah ngn mereka2 itu...
sampai ja kat sekolah tuu.. dah nmpak dah beberatus orang pelajar2 sekolah yg dok beratur panjang ikot kelass masing2..
sambil diperhatikan oleh cikgu2 mereka...
time tuu yg dok bg ucapan adalah guru besau sekolah...

ishhhhh... bedebar lah pulop...
ramai nya students...
comei2 lote lak tuuu...
huk89..
kecik2 jaa sumerr...
geram nak pi cubit2...
sempat jaa ag...kih89
sampai sana...
pi salam ngn cikgu2..
rupe2nya, memang mereka2 sedang dok tunggu kehadiran kami..
saya pi sana ngn hajar..
naik kereta ..
siap sewa ag...
dah xdop kenderaan sendiri...gni lahhh... huk89
then, kami diberi tempat duduk..
atas pentas lak tuuu...
bersama ngan cikgu2 penolong kanan..
ishhh...segan lah pulop.. cikgu2 lain dok kat bawah pentass...
after 10 minutes later, headmaster finished his speech..
now is my turn,...
huk89..
rasa debaran tuu xder, tp agak kebeleran nk mulakan ucapan nih..
sebelum bermula, pusing belakang tengok hajar dulu...
then, sengeh2 ja kat depan tuu..
selepas itu.. sy pom memulakan ucapan..
hahahahahaha....
apo entah yg sy gtau..
mengarut2jaa...
adek2 tuu bg jaa respon... tiap apo yg ditanya.. sumer diorang jawab...
but, dah hampir 10minit keatas..
Nampak masing2 dah macam bosan...
Kuh89.. mmg membosankan kot ucapan sy nih...
Wakakakakaak...
Then, sy sudahi ngn ucapan terima kasih...
Huuuuuuuuuuuuuuuuuuuu...
Lega...tp, malunyerrrrrrrrrrr...
Apo entah yg cikgu2 skolah tuu pk nnti...
Sy pomxtaw apo yg mereka pk kan..
Tanggapan positif ka negative????
Ehmm... itu yg bermain di fikiranku sampai kaa hari ini...
Nevertheless, itulah pengalaman yg paling tak boleh dilupakan..
Berhadapan dengan 800org students..
Walaupom mereka sekolah rendah...
Aku bersyukur...
Alhamdulillah...